เรื่องเล่ากะเหรี่ยง/zLyHpAifgzksfC6f];f5jif/

รู้จักชาวกะเหรี่ยง

 

ชาวกะเหรี่ยงเป็นมนุษยชาติพันธุ์หนึ่งที่อาศัยอยู่ในดินแดนสุวรรณภูมิมาเป็นเวลานานแล้ว กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่ต่างๆในหลายประเทศติดต่อกัน และมีชื่อเรียกตามภาษาชาติพันธุ์แตกต่างออกไปตามภาษาของแต่ละชนชาติ เช่น คนไทยเรียกกะเหรี่ยง คนพม่าเรียกกะหยิ่ง อังกฤษเรียกคาเรน คนจีนเรียกโจว คนไทยเหนือเรียกยาง การเรียกชื่อมนุษยชาติพันธุ์นี้ว่ากะเหรี่ยงเป็นคำเรียกของคนนอกชนชาติตนเอง แต่ในการเรียกชนเผ่าตัวเองนั้น แต่ละตระกูลชาติพันธุ์ก็เรียกตัวเองด้วยสำเนียงว่า กะโผล่ กะญอ ต่องสู่ และแบว เป็นชาติตระกูลเดียวกันคือกะเหรี่ยงที่คนรู้จักกันทั่วไป

สำหรับประเทศไทยรู้จักกะเหรี่ยงในนามชนกลุ่มน้อยหรือชาวเขาของประเทศ จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์เชื่อกันว่ากลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงเป็นคนกลุ่มที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ประเทศไทยมานานหลายร้อยปี ดังปรากฏในตำนานหลาย ๆ เรื่องที่กล่าวถึงชนพื้นเมืองดั้งเดิม ทั้งลัวะและยางหรือกะเหรี่ยงในภาคเหนือ ชาวกะเหรี่ยงเป็นกลุ่มคนที่รักความสงบ ผูกพันกับธรรมชาติและไม่ชอบการต่อสู้หรือความรุนแรง ในอดีตชาวกะเหรี่ยงจึงมักหลีกเลี่ยงที่จะไม่ข้องเกี่ยวกับคนภายนอกชุมชนของตนและมักตั้งหมู่บ้านอยู่ห่างไกลชุมชนอื่น

ภาษากะเหรี่ยงที่ใช้มากในประเทศไทย คือ ภาษากะเหรี่ยงโปวและภาษากะเหรี่ยงสะกอ ซึ่งแม้จะเป็นกะเหรี่ยงเหมือนกันแต่ไม่สามารถเข้าใจกันได้ทั้งหมด เพราะทั้งสองภาษามีความแตกต่างกันในเรื่องระบบเสียงและคำศัพท์ค่อนข้างมาก นักภาษาศาสตร์จึงจัดเป็นคนละภาษา ชาวกะเหรี่ยงแบ่งตามภาษาที่พูดเป็นสี่กลุ่มใหญ่ได้ ๔ กลุ่ม คือ ๑. กะเหรี่ยงโปว ๒. กะเหรี่ยงสะกอ ๓. กะเหรี่ยงบเว เรียกตัวเองว่าคยา หรือ ยางแดง ๔. กะเหรี่ยงพะโอ หรือตองสู่ ตามสันนิษฐานว่าชาวกะเหรี่ยงพูดภาษาตระกูลจีน-ทิเบต

ในเมืองไทยกลุ่มที่มีจำนวนมากที่สุดคือ กะเหรี่ยงสะกอและกะเหรี่ยงโปว ในภาคกลางโดยเฉพาะอย่างยิ่งจังหวัดราชบุรีและเพชรบุรีมีชาวกะเหรี่ยงทั้งสองกลุ่มอาศัยอยู่รวมกับคนไทยและกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ โดยชาวบ้านเรียกชาวกะเหรี่ยงโปวว่า กะเหรี่ยง แต่เรียกชาวกะเหรี่ยงสะกอว่ากะหร่าง ชาวกะเหรี่ยงยังถูกเรียกขานตามที่ตั้งถิ่นฐาน เช่น ชาวกะเหรี่ยง ในจังหวัดราชบุรี ถูกเรียกว่า “ ยางน้ำ” เนื่องจากตั้งถิ่นฐานอยู่ในพื้นที่ราบลุ่มระหว่างหุบเขา มักอยู่เป็นชุมชนหมู่บ้านที่มีประชากรประมาณ ๓๐๐-๕๐๐ คน ยังเป็นชุมชนที่มีลักษณะทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์อยู่มาก หมู่บ้านเหล่านี้ยังพูดภาษากะเหรี่ยงผสมผสานกับภาษาไทยด้วย

เอกสารเพิ่มเติม : ดาวน์โหลด (4 kb)

เขียนเมื่อ 24 มีนาคม 2553 | อ่าน 4988
เขียนโดย เจ้าหน้าที่ดูแลระบบ KARENTHAI.COM