เรื่องเล่ากะเหรี่ยง/zLyHpAifgzksfC6f];f5jif/

นิทานกะเหรี่ยง2
 

มีแม่ลูกคู่หนึ่งอาศัยอยู่ด้วยกันและมียายของเขาอีกคนที่แม่ต้องดูแลด้วย แม่มีอาชีพหารังแตนขายเพื่อที่จะหาเลี้ยงลูกและแม่ ต่อมาเมื่อลูกถึงวัยเรียนแม่ก็ส่งให้เรียนโดยการหารังแตนขาย

วันหนึ่งเมื่อแม่ไปหารังแตนในป่า แม่ก็โดนแตนต่อยจนต้องตกจากต้นไม้ ตกลงมาหัวไปฟาดกับขอนไม้ทำให้หัวแตกและสลบไป เป็นเหตุทำให้แม่มีแผลที่หัว แต่เมื่อหายดีแล้วแม่ก็กลับมาทำอาชีพนี้ต่อเพื่อหาเงินส่งลูกเรียน แม่หาได้เท่าไหร่ก็ส่งให้ลูกหมด

วันหนึ่งเมื่อลูกเรียนจบก็ถึงเวลาที่ครูจะให้ใบประกาศกับพวกเขา ครูจึงสั่งให้นักเรียนทุกคนกลับไปบอกกับพ่อและแม่ว่าให้มาร่วมในวันมอบใบประกาศของลูกด้วย ลูกของหญิงนั้นก็กลับมาบอกแม่เช่นกัน แต่แม่ของเขานั้นไม่มีเสื้อผ้าที่สวยๆดีๆใส่ไปในงาน มีแต่เสื้อผ้าที่เก่า ๆ ขาด ๆ แต่แม่ก็ไปเพราะว่ารักลูกและอยากร่วมแสดงความดีใจที่ลูกได้เรียนจนจบ

เมื่อแม่มาถึงที่โรงเรียน ลูกก็บอกกับแม่ว่า แม่ไม่ต้องมาใกล้ฉันนะ ฉันอายเขา ใครถามแม่ไม่ต้องบอกนะว่าเป็นแม่ของฉัน แม่ก็ได้แต่นั่งอยู่ข้างหลังคนเดียวไม่กล้าเข้าไปใกล้บริเวณงาน เห็นพ่อแม่ลูกคนอื่นเขากอดกันแสดงความยินดีกับลูก แต่ลูกของตนนั้นไม่ยอมเข้ามาใกล้ตนเลย แม่ก็เสียใจมากจึงกลับบ้านไป แม่นั้นคิดน้อยใจและเสียใจมากที่ลูกของตนทำกับตนเช่นนี้ ต่อมาไม่นานแม่ก็ตรอมใจตาย เมื่อลูกกลับมาร่วมงานศพของแม่ ตอนอาบน้ำให้แม่ก็เห็นรอยแผลเป็นบนหัว จึงถามยายว่า “ ยายทำไมแม่มีแผลเป็นที่หัวล่ะ ไปทำอะไรมาเหรอ ”

ก็ตกจากต้นไม้เพราะหาเงินมาส่งแกเรียนน่ะสิ เมื่อเขาได้ยินยายพูดเช่นนั้น เขาก็เสียใจมาก รู้สึกผิดที่รังเกียจแม่ ไม่กล้าบอกกับคนอื่นว่าเขาคือแม่ของฉัน ไม่รู้ว่าแม่เขาต้องลำบากขนาดไหนเพื่อหาเงินส่งให้เขาเรียนจนจบ แต่เขากลับไม่ได้ตอบแทนแม่เลยหนำซ้ำยังทำให้แม่ต้องเสียใจจนตาย กว่าเขาจะรู้สำนึกทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว


ที่มา :http://www.watchankaren.com/watchan/?name=menu2&file=readmenu2&id=3

เอกสารเพิ่มเติม : ดาวน์โหลด (26.5 kb)

เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2553 | อ่าน 3961
เขียนโดย เจ้าหน้าที่ดูแลระบบ KARENTHAI.COM